een kwartier voor tijd kwamen de 2stellen aangereden aan perron 11, al gauw kwam er nog personeel kijken naar deze aanwinst waar zei als eerste mee mogen rijden.
Nog eerst even aanschuiven achter de trein naar Walcourt.
Eenmaal onderweg heb je wel een groot zicht naar buiten toe.
Een zicht door het gang pad. Na het buiten rijden van Charleroi gingen we door enkele wissels, als men dan in het sas staat tussen de 2 rijtuigen dan zal men toch flink door elkaar zijn geschud, je moet er maar eens op letten als je de kans hebt 
.
De display en omroepsysteem, werkt geweldig en knap. De stem is duidelijk hoorbaar en iedereen vond dit wel een flinke verbetering.
Zodra men aan de stopplaats staat blijft de naam erop staan tot de trein weer vertrekt
Het keren te Erquelinnes
Het moest er natuurlijk van komen 
Mijn gedacht; een hele vooruitgang met dit stel, als je recht staat en je hebt u niet vast dan zal je snel op de grond liggen denk ik. De Desiro trekt enorm snel op, ook al rijdend gaat deze vlot van 60 naar 100. Iedereen was aangenaam verrast, zelfs van de grote luxe wc
.Enig nadeel wel van de open ruimte door gans de trein, zodra de deuren open gaan met dit koude weer voel je goed een koude vlaag naar binnen trekken, al goed dat de deuren snel terug sluiten automatisch.
Het treinpersoneel is er trouwens ook wel voor te vinden al is het nog even leren de komende tijd. De instructeur voor de TBG is er alvast heel trots op
.En om defecten te verhelpen rijd er altijd iemand mee van Siemens zodat men het snel kan oplossen.
.