De zomerperiode is weer aangebroken, tijd voor 3 weken vakantie van het werk. En de zomer is een mooie periode om lekker op reis te gaan. De interrail trip van vorig jaar was prima bevallen, ondanks het feit dat we (we waren met 4 personen) best heel veel kilometers gemaakt hebben en weinig tijd gehad hebben om buiten de trein wat te doen. Dit jaar werd anders. Zo zijn we dit jaar met 3 personen op stap gegaan:
C'est moi
Hierboven zijn Wessel(met bloesje) en Jurre (met paars-blauwe shirt)Maandag 25 juli, 12.45. Hilversum-Berlijn, nachttrein naar Malmö.
Ik kom samen met Wessel aan in Hilversum, alwaar we wachten op Jurre. Om 13.21 nemen we de IC naar Berlijn. Om een interrail reisdag uit te sparen, hebben we voor deze rit losse tickets gekocht. Omdat we er optijd bij waren met boeken, kosten deze €39 enkele reis. Het is tegen 1en als Jurre ook arriveerd op station Hilversum, samen met z’n vader die hem komt uitzwaaien. Met IC 147 gaan we naar Berlijn, een rit van 7 uur, omdat we vanwege werkzaamheden aan de HSL tussen Hannover en Berlijn omgeleid worden via Magdeburg. Stipt komt de trein aan in Hilversum, maar door drukte vertrekken we met 2 minuutjes vertraging. In Amersfoort aangekomen, blijkt er een verstoring te zijn op het traject tussen Amersfoort en Zwolle, mensen richting Zwolle worden geadviseerd via Deventer te reizen, dat is dus met onze IC. De trein stroomt helemaal vol, veel reizigers met fietsen blijven achter, want het fietsenrijtuig zit helemaal vol. Uit Amersfoort gaan we met 3 minuutjes vertraging weg. We karren goed door en in Deventer kan iedereen de overstap maken op de IC naar Zwolle. Vanaf Deventer zitten er ook alleen nog maar mensen in de trein die op weg zijn naar Duitsland. De locwissel in Bad Bentheim verloopt snel en we rijden de gehele weg stipt. Onderweg doen we een potje kaarten, om de tijd wat te doden. Ook brengen we een bezoekje aan de bordbistro, om de honger te stillen, want tegen de tijd dat we in Berlijn aankomen is het rond half 9 en dan is het allang etenstijd geweest. Ook Magdeburg wordt op tijd achter ons gelaten. Restte ons nog 2 stops: Berlin Südkreuz en Berlin Hbf, maar zodra we rond Berlijn komen, zullen we al snel weten dat het maar bij 1 stop blijft: Berlin Hbf. Südkreuz wordt gewoon overgeslagen. We komen daarom ook 20 minuten te vroeg aan in Berlijn. Nadat we uitgestapt zijn, gaan we eerst wat eten. Na het eten gaan we nog wat inkopen doen en daarna wachten we op de nachttrein naar Malmö. Ondertussen zetten we nog een andere nachttrein op de foto:
De nachttrein naar Malmö rond 10 uur langs het perron wordt geparkeerd. Ruim voldoende tijd om in te stappen. We stappen in één van de twee slaaprijtuigen. Jurre en Wessel nemen een coupé, ik neem een andere. Een Engelsman is deze nacht mijn coupégenoot. Het is een nogal verstrooide man, gezien het feit dat hij continu alles kwijt is. Tijdens het gesprek met de man, verteld hij me dat hij op een school Engelse les geeft. We vertrekken om half 11 uit Berlijn en ik ga met Jurre en Wessel nog even een spelletje kaarten. Tegen half 12 ga ik terug naar naar mijn coupé, waar de Engelsman oppert om te gaan slapen. Dat lijkt me een goed plan. Jurre en Wessel willen wachten tot het moment dat ze de boot op gaan, ik vind dat te laat worden. Ik zie het nog 12 uur worden, maar snel daarna val ik in slaap...Dinsdag 26 juli, 07.00. Malmö en omstreken, nachttrein naar Berlijn.
De conducteur van de nachttrein heeft het wekkersysteem geactiveerd en een irritant piepje schalt door de coupé. Ik druk het systeem uit. We worden van de boot gereden in Trelleborg. Keurig op tijd. De rangeerloc maakt plaats voor een zwarte Rc6 van de SJ. Iets na zevenen vertrekken we en gaan we op weg naar Malmö. Ik neem nog snel een douche en al snel bereiken we de voorsteden van Malmö. Toch moeten we nog 10 minuten wachten voordat we het station binnen mogen komen. Wat later bleek was er een sein en wisselstoring rond Malmö, het treinverkeer was verstroord, met vertragingen uitlopend van 5 tot 45 minuten. Om kwart over 8 mogen we het station dan toch binnen rijden. We stappen uit en gaan op het station het gisteren gekochte ontbijt nuttigen, daarna gaan we Zweedse kronen pinnen. We zouden deze dag gaan spotten in Örtofta, op de lijn tussen Lund en Stockholm. Örtofta ligt een paar kilometer boven Lund en we konden de plaats bereiken met de trein vanaf Malmö. We gaan op zoek naar de Pagatag naar Höor. De lokale treinen rond Malmö zijn, op de dienst naar Ystad na, allemaal vervangen door treinstellen van Alstom type Coradia Nordic. Fraaie treinstellen, comfortabel, snel en ruim. Wij mogen ook met zo’n treinstel mee. Met ietwat vertraging vertrekken we uit Malmö, maar we komen op tijd aan in Örtofta. De spotplek is vlakbij het station. We staan hier een uurtje of 2 en in die tijd passeren er 2 leuke treintjes, naast de gebruikelijke Pagatager en X2000’en. Verder is het er rustig:
Rond het middaguur gaan we naar Lund, boodschappen doen, eten halen. Daarna gaan we nog even door naar Lund, om daar wat te spotten. Tegen 3en zijn we het daar ook beu en besluiten we om met de Oresundtag maar even een retourtje naar Kopenhagen te maken. In Kopenhagen gaan we even internetten in en ik maak ondertussen een foto van de CNL naar Nederland, die daar al rond kwart over 6 vertrekt.
Hierna nemen we de trein terug naar Malmö, alwaar we bij de lokale kebapboer een goede maaltijd nuttigen. Om half 9 wordt de nachttrein naar Berlijn klaar gezet. We stappen alvast in, waarna Jurre en Wessel nog even naar buiten gaan om een foto te maken. Ondertussen komt er een 2e persoon mijn coupé binnen. Een man uit de omgeving van Stockholm, die ook op interrail is en ook een treinspotter is. Terwijl de trein weg rijdt uit Malmö hebben we een lang gesprek met de man over de Zweedse spoorwegen en hij weet ons te vertellen dat er een soort zomerstop is met de goederentrein vanwege de vakantie. Dat verklaard ook waarom er zo weinig goederentreinen passeerde bij Örtofta. De tijd gaat snel voorbij en voor we het weten gaan we de boot op. Zodra we op de boot zijn, vertrekt de boot meteen. We gaan even de trein uit:
Hierna ga ik weer terug naar de coupé, alwaar de Zweed oppert om te gaan slapen. Geen slecht idee, gezien de aankomsttijd van 6 uur in Berlijn. Woensdag 27 juli 5.30, retourtje Forst.
De Zweed is al druk in de weer. Hij heeft net gedoucht. Wessel en Jurre hebben nogal wat opstart problemen, ik heb er weinig moeite mee (door de week sta ik altijd een uur eerder op). We rijden al rond Berlijn en zijn dus ruim op tijd. Om 6 uur rijden we de kelder van Berlijn in. We stappen uit en gaan eerst ontbijt halen. Rustig aan eten we het ontbijt op en ondertussen bedenken we wat we gaan doen voordat we naar het hotel gaan, want om 6 uur ’s ochtends kun je nog niet inchecken. We besluiten om bij de grensovergang Forst de EC naar Krakow te gaan fotograferen. Maar eerst fotograferen we de InterConnex trein naar Leipzig in de kelder:
We nemen de trein naar Ostbahnhof, alwaar we de CNL uit München nog zien:
Vanaf Ostbahnhof nemen we de snelle RegionalExpress naar Cottbus. Vanaf Cottbus nog een stukje met de ODEG naar Forst, alwaar we half 12 aankomen. De Eurocity zou in theorie daar 10 minuten achter moeten zitten, in praktijk is dat vandaag ruim een half uur.
We keren terug naar Berlijn en checken in bij het hotel. In het hotel hebben we eerst rustig aan gedaan en even op internet gezeten. Tegen half 6 zijn we weer op pad gegaan, naar Berlin-Wannsee. Dus nemen we de S-bahn. In de S-bahn stapt met ons een man, nou zeg maar gerust een boom van een kerel in, met een fles Vodka van 4.5 liter. Een groepje voetbalsupporters zijn heel erg onder de indruk, dat ze graag met de fles op de foto willen. Ze zijn zo onder de indruk, dat ze vergeten uit te stappen en een halte te ver meereizen. Ze stappen uit en kunnen gelukkig meteen weer met de S-bahn terug. Kort daarna komen we aan in Wannsee. Elke maandag, woensdag, vrijdag en zondag vertrekt hier rond half 7 in de avond een autoslaaptrein richting het zuiden. Voor deze trein heeft DB een geel-grijze 189’er geleased van MRCE dispolok, zodat ze de trein met 1 loc kunnen rijden.
Na het fotograferen van de autoslaaptrein gingen we met de RB naar Hbf om wat te gaan eten. Daarna terug naar het hotel om op te frissen en daarna met de S-bahn naar Berlin-Lichtenberg om de CNL naar Amsterdam te spotten:
Helaas alleen een foto van de trein uit Tsjechië, die uit Polen was mislukt. Tegen 1 uur lagen we op bed.Donderdag 28 juli 2011, 8.30, Schönefeld Flughafen.
De wekker loopt af. Ik stap onder de douche en tegen 9 uur zit in aan het ontbijt. Wessel en Jurre waren nog aan het slapen. Als ik terug op de kamer kom, zijn ze wakker. Ze vragen tot hoelaat het ontbijt is. Tot 10 uur, dus snel kleden ze zich aan en gaan ze naar het ontbijt, terwijl ik even op internet ga. Als Wessel en Jurre terug komen, springen ze onder de douche. Daarna gaan we kijken wat we gaan doen vandaag. We besluiten om richting Schönefeld Flughafen te gaan, om aldaar het goederenverkeer te gaan bekijken. Dus kopen we een dagkaart voor de S-bahn, U-bahn, bus en trein voor zones ABC. Zo kunnen we gaan en staan waar we willen. Vanaf Charlottenburg gaan we eerst naar Hbf, om aldaar boodschappen te doen. Hierna nemen we de RB naar Schönefeld. Bij elk station waar we stoppen, klinkt eerst een gedeelte van het Duits volkslied(?), waarna het station wordt aangekondigd.
http://www.youtube.com/watch?v=hk4hiOkr ... re=related
Bij Schönefeld Flughafen aangekomen, moeten we toch even geduld hebben, maar na een half uurtje komt het op gang. Hierbij een selectie van de foto’s:
Tegen 6en gaan we naar Ostbahnhof om wat te eten. Daarna gaan we terug naar het hotel om ons op te frissen. Tegen 9 uur gaan we nog even naar Hbf om de nachttrein naar Zweden op de foto te zetten. Hierna keren we terug naar het hotel en tegen 12 uur gaan we slapen.Vrijdag 29 juli, 8.30, Saarmund.
Ook vandaag loopt de wekker om half 9 af en zit ik na een verfrissende douche om 9 uur aan het ontbijt. Het is eigenlijk hetzelfde als gisterenochtend. Het weer is echter wel anders dan gisteren, de regen komt met bakken uit de hemel. We weten niet zo goed wat we vandaag moeten doen. Dus gaan we eerst wat internetten op de kamer en tegen 12 uur besluiten we om eerst maar wat boodschappen te doen op Hbf en daarna naar Saarmund te gaan. Daar kunnen we nog enigzins droog staan en toch treinen spotten. We nemen de S-bahn naar Hbf en gaan boodschappen doen. Vervolgens met de RegionalExpress naar Schönefeld Flughafen en daarna nog met een GTW naar Saarmund. Hieronder de foto’s van Saarmund, waar we tijdens het wachten maar even een potje hebben gevoetbald op de mega-über-veel-te-groot-uitgevallen parkeerplaats bij het station:
Als we de regen beu zijn, besluiten we om wat anders te doen. Wessel en Jurre willen de autoslaaptrein nog een keer op de foto zetten. Ik heb daar weinig trek in. We besluiten om de wegen even te scheiden. Ik ga naar Hbf om daar 2 nachttreinen te fotograferen. Onderweg stappen Jurre en Wessel af in Wannsee, ik stap daar over op de RegionalExpress naar Hbf. Op Hbf aangekomen ga ik naar de ‘kelder’ en wacht daar op de eerste nachttrein:
Tijdens het wachten op de 2e nachttrein komt de IC naar Dresden voorbij, met Tsjechische rijtuigen, waarom is mij een???:
Kort daarop komt de 2e nachttrein binnen:
Jurre en Wessel zijn inmiddels ook klaar en we spreken af bij de McDonalds om daar gelijk wat te gaan eten. Na het eten gaan we terug naar het hotel om ons weer op te frissen. Jurre maakt ondertussen met een kennis uit Nederland, die toevallig ook in Berlijn is, een afspraak om een pilsje te gaan drinken. Wessel en ik gaan naar Hbf om de EC uit Polen op de foto te zetten:
Daarna terug naar het hotel, waar we bericht krijgen van Jurre dat ie verdwaalt is ofzo. Een kwartiertje later komt ie als een verzopen kat binnen, buiten is het weer gaan regenen. Snel gaan we slapen, want morgen moeten we er vroeg uit....Zaterdag 30 juli, 5.15, EC naar Polen, nachttrein naar Praag.
Na een hele korte nacht spring ik rond kwart over 5 in de douche, om toch nog enigzins wakker te worden. Als ik klaar ben, pak ik m’n koffer in. In de tussentijd pakken Jurre en Wessel ook nog snel een douche en hun tassen in. Om 6 uur zitten we aan het ontbijt en om kwart over 6 stappen we in de S-bahn naar Hbf. Daar doen we nog snel boodschappen en om 6.41 vertrekt onze EC 41 naar Warschau. Deze trein nemen we tot Konin. Voor de verderrest kan ik heel kort zijn over dit gedeelte: we zouden in Konin gaan spotten, omdat daar veel cargo’s zouden komen. Die kwamen niet. Daarnaast is Polen mij gigantisch tegen gevallen qua bevolking en ook de treinen vielen mij mega tegen (net als Jurre en Wessel overigens). Van Konin naar Warschau namen we een TLK die ons met maarliefst 45 minuten vertraging in Warschau af zette. In Warschau vlug gegeten en daarna weer snel naar het perron om onze D-trein naar Praag te halen. De conducteur was ook een mafkees eerste klas, sprak geen Engels of Duits en ik had nog een aanvaring met de man (zie verderop) en de stopcontacten in de coupé werkten ook niet. Ik was nu definitief klaar met Polen!
Zondag 31 juli, 7.00, EC naar Bad Schandau.
We hadden zelf een wekker gezet, omdat we al verwachtten dat de conducteur ons niet zou wekken. En dat was ook zo. Rond kwart over 7 kwam hij onze tickets terug brengen en we konden uit z’n woorden en gebaren opmaken dat we 30 minuten vertraging hadden. Omdat we ons alle drie nog op moesten frissen, waren we daar wel blij mee. MAAR!!! We hadden geen 30 minuten, maar 10 minuten, want toen reed de trein, keurig op tijd dus, Praha hl.n. binnen. En toen begon het gedonder. De conducteur stoof door het rijtuig om iedereen eruit te jagen. Ik vertel hem dat we ons even willen opfrissen. Daar krijgen we geen tijd voor. We moeten snel het rijtuig uit, want de trein moet naar het opstelterrein. Effin, ik was echt heel erg blij dat ik van deze mafkees af was. Mij zul je nooit meer in Polen zien. In Praag gingen we eerst ontbijten, waarna Wessel en Jurre zich in de Burger King zetten om te internetten. Ik ga even wat foto’s maken op het station:
We nemen om half 11 de EC richting Bad Schandau. Het is EuroCity 378 Carl Maria von Weber van Wien Paterstern naar Ostseebad Binz. De trein bestond uit de comfortabele rijtuigen van de Tsjechische spoorwegen. We rijden stipt door het Elbtal. We gaan even naar het restauratierijtuig om wat te eten en te drinken. Aangezien er verder niemand in onze coupé zit, dachten we dat we wel even weg konden. Maar dat bleek anders. We komen aan in Bad Schandau en we pakken onze spullen. En daar doet Wessel een verschrikkelijke ontdekking: terwijl we naar het restauratierijtuig waren heeft iemand zijn camera gestolen! We stappen uit. Maar wat doen we nu? Wessel belt meteen naar z’n verzekering. We besluiten om eerst maar naar het hotel te gaan en daarna naar Dresden te gaan om aangifte te gaan doen. Omdat de trein richting Krippen (daar zit het hotel) nog niet vertrekt, vragen we de vrouw bij de servicebalie of er toevallig een politie bureau in de buurt is. Ze belt naar de politie in Krippen, maar daar is niemand. Ook de politie in Pirna is niet te bereiken. Er zit dus niks anders op dan naar Dresden te gaan. Nadat we in het hotel onze bagage hebben achter gelaten, gaan we naar Dresden. We spreken op het hoofdstation een groepje agenten aan. Helaas spreken ze geen Engels. Ik besluit om het verhaal in het Duits te doen. Ze willen ons helpen. In een politiebusje gaan we mee naar een bureau in de buurt van het station. Daar doen we aangifte, wat ruim een uur duurt. Als we klaar zijn, gaan we terug naar Krippen om wat te eten. ’s Avonds doen we rustig aan in en om het hotel en tegen half 11 gaan we slapen.We bleven tot en met 3 augustus in het Elbtal om aldaar wat goederentreinen te fotograferen. Hieronder de foto’s van deze dagen:
Woensdag 3 augustus, 7.30, terugreis naar Nederland.De wekker loopt af en ik neem een douche. Daarna pak ik m’n koffer in, terwijl Jurre en Wessel een douche nemen en daarna hetzelfde doen. Om 8 uur zitten we aan het ontbijt. Als we klaar zijn, betalen we en gaan we naar het station. We nemen de trein naar Dresden. Daar kopen we nog snel wat eten en drinken en stappen in de ICE naar Frankfurt. Bij ons in de vierzitter zit een jongen die zich heel raar gedraagd. Helaas reist de jongen ook naar Frankfurt. Als we in Frankfurt aankomen, is het weer er heel erg op achteruit gegaan. We vertrokken met zon, inmiddels komt de regen met bakken uit de hemel. In Frankfurt moeten we 2 uur wachten totdat de ICE naar Nederland vertrekt. Deze wordt een half uur voor vertrek klaar gezet en open gesteld. We zoeken onze plek op en gaan alvast zitten. We vertrekken op tijd uit Frankfurt. Na de stop op Flughafen gaan we de NBS op. Onderweg tikken we heel even de 301 km/h aan, maar de snelheid lag gemiddeld rond de 285 km/h. In Keulen stoppen we kort en dan begint het saaie gedeelte naar Nederland, aan 100 km/h over de lijn naar Mönchengladbach. Vanwege werkzaamheden tot en met 28 augustus rond Arnhem en aan het Duitse traject rondom Wesel worden de ICE’s omgeleid via Mönchengladbach en Venlo. In Venlo worden we binnen genomen op een van de goederensporen. Na een snelle spanningswissel vertrekken we weer in Venlo. We zijn ruim op tijd en in Deurne mogen we voor de stoptrein uit naar Eindhoven, waar we 10 minuten te vroeg aankomen. Vanaf hier scheiden onze wegen. Ik ga naar Breda, terwijl Wessel en Jurre naar Zaltbommel respectivelijk Hilversum moeten. Ik mag in ICRm naar Breda en nog een stukje met de bus naar huis.
Dit is deel 1 van mijn interrail verslag, op zondag ben ik alleen nog op interrail gegaan, daarvan volgt zsm ook nog een verslag.
De foto's zijn werkelijk waar magnifiek, dat kan ik echt niet anders zeggen. 
. McDo, Burger King, kebabtent... Ach, als het maar vult, zeker 
