vraagje voor de treinbestuurders hier
vraagje voor de treinbestuurders hier
Hallo iedereen.
Binnen een paar dagen heb ik mijn eerste selectietest. Ik verwacht daar echter niet al te veel problemen van.
Mijn grote probleem is dat ik nog twijfel of ik wel machinist zou worden. Op zich zou ik het beroep heel graag doen (voor zover ik dat nu al kan weten), maar al de rest erond doet mij twijfelen:
1. vakantie opnemen? ze zeggen: ge hebt heel veel vakantiedagen, maar als ge ze niet kunt opnemen... en daar klaagt toch iedereen over?
2. de dokken van Antwerpen... klinkt 'gezellig' en vooral ver weg. Ik kan niet verhuizen en ik heb momenteel geen auto (kan wel via via aan ene geraken als het echt moet). Ik zou dus elke dag/nacht vanuit omgeving Brussel tot Antwerpen moeten rijden. Hoe is de sfeer daar? Zit het daar niet vol met mensen die daar weg willen, omdat iedereen van Antwerpen zelf meer verdient in de haven of fabriek dan bij het spoor?
3. van goederen- naar passagierstreinen? De opleiding nu is specifiek voor die eerste taak: goederen in Antwerpen Noord, naar Brussel, Leuven of Duitse grens. Hoe zit het dan met verdere opleiding voor passagiers... En een jaar of drie wachten op overplaatsing, is dat realistisch?
4. de hiërarchie. Zijn dat daar niet vaak halve militairen met een 'Befehl ist Befehl' sfeertje? Ik heb het een beetje moeilijk met leidinggevenden, vooral als ze onnozele of gevaarlijke dingen beginnen te vragen omdat het moet of omdat ze er zelf niks van kennen... hoe gemakkelijk gaat ge daar tegen in?
5. en vooral: de onregelmatige werkuren. Rare uren maken mij niet uit, dat ben ik wel gewend, maar dat is dan mooi altijd vast hetzelfde raar uur. Is het niet ontzettend verneukend voor uw biologische klok/welzijn/gevoel/levensvreugde/whatever om elke dag op een ander uur op te staan? Maandag om 07u00 opstaan en bij wijze van spreken vrijdag op datzelfde uur uw bed in moeten? Ik kan mij niet voorstellen dat zoiets gezond is.
6. als ge getekend hebt, hoeveel jaren zit ge vast en hoeveel kost u dat om dat contract te verbreken? daar wilden ze op de infodag precies niet al teveel uitleg over geven.
Wegen de positieve zaken (fijn beroep, statutair, loon?, doorgroeikansen?, extra voordelen...) hier tegen op? Is dit allemaal veel te negatief of juist redelijk realistisch? Zou ge er nu nog opnieuw er aan beginnen? Indien niet, wat dan wel?
Graag wat reacties van mensen die het beroep al uitoefenen.
Alvast heel hartelijk bedankt.
Binnen een paar dagen heb ik mijn eerste selectietest. Ik verwacht daar echter niet al te veel problemen van.
Mijn grote probleem is dat ik nog twijfel of ik wel machinist zou worden. Op zich zou ik het beroep heel graag doen (voor zover ik dat nu al kan weten), maar al de rest erond doet mij twijfelen:
1. vakantie opnemen? ze zeggen: ge hebt heel veel vakantiedagen, maar als ge ze niet kunt opnemen... en daar klaagt toch iedereen over?
2. de dokken van Antwerpen... klinkt 'gezellig' en vooral ver weg. Ik kan niet verhuizen en ik heb momenteel geen auto (kan wel via via aan ene geraken als het echt moet). Ik zou dus elke dag/nacht vanuit omgeving Brussel tot Antwerpen moeten rijden. Hoe is de sfeer daar? Zit het daar niet vol met mensen die daar weg willen, omdat iedereen van Antwerpen zelf meer verdient in de haven of fabriek dan bij het spoor?
3. van goederen- naar passagierstreinen? De opleiding nu is specifiek voor die eerste taak: goederen in Antwerpen Noord, naar Brussel, Leuven of Duitse grens. Hoe zit het dan met verdere opleiding voor passagiers... En een jaar of drie wachten op overplaatsing, is dat realistisch?
4. de hiërarchie. Zijn dat daar niet vaak halve militairen met een 'Befehl ist Befehl' sfeertje? Ik heb het een beetje moeilijk met leidinggevenden, vooral als ze onnozele of gevaarlijke dingen beginnen te vragen omdat het moet of omdat ze er zelf niks van kennen... hoe gemakkelijk gaat ge daar tegen in?
5. en vooral: de onregelmatige werkuren. Rare uren maken mij niet uit, dat ben ik wel gewend, maar dat is dan mooi altijd vast hetzelfde raar uur. Is het niet ontzettend verneukend voor uw biologische klok/welzijn/gevoel/levensvreugde/whatever om elke dag op een ander uur op te staan? Maandag om 07u00 opstaan en bij wijze van spreken vrijdag op datzelfde uur uw bed in moeten? Ik kan mij niet voorstellen dat zoiets gezond is.
6. als ge getekend hebt, hoeveel jaren zit ge vast en hoeveel kost u dat om dat contract te verbreken? daar wilden ze op de infodag precies niet al teveel uitleg over geven.
Wegen de positieve zaken (fijn beroep, statutair, loon?, doorgroeikansen?, extra voordelen...) hier tegen op? Is dit allemaal veel te negatief of juist redelijk realistisch? Zou ge er nu nog opnieuw er aan beginnen? Indien niet, wat dan wel?
Graag wat reacties van mensen die het beroep al uitoefenen.
Alvast heel hartelijk bedankt.
1 vakantie nemen is relatief, je hebt als bestuurder normaal voldoende kansen, natuurlijk ligt da anders voor mensen die kinderen hebben dan voor die die vrijgezel zijn daar ligt meestal het lastige gedeelte, elke depot heeft wel een ander systeem in verdelen van verlof, dus elk systeem met zen voor en nadelen
2 de sfeer bepaald je zelf, niet de andere bepalen hoe fris en goed gezind je bent, werk aanstekelijk wees altijd vrolijk (zover da kan) en je bepaald mede de sfeer ter plaats zo denk ik er over, ik heb nog vroerg op antwerpen dam gezeten (dus voor de verhuis naar het noord) en kon nooit klagen over de sfeer.
3 die overgang is niet zo lastig op vlak van besturen is er niet super veel verschil, de uren liggen wel anders, de grote verschillen zitten vooral in de details, de voorbereiding om met passagierstrein te vertrekken zijn iets anders dan goederentreinen, vooral een kwestie van effe aanleren en gewoonte. bij een goederentrein ben je volledig baas over de trein bij passagierstrein heb je in meeste gevallen nog een treinbegeleider die ergens rondzwerft
4 mm de spoorweg is het leger niet he trouwens zolang je alles veilig doet is er nergens gevaar, veiligheid gaat voor regelmaaat hoor das ne regel waar ze allemaal voor buigen
5 tuurlijk is da lastig voor u bioklok die rare uren, maar er is maar 1 gouden regel zorg geregeld voor voldoende slaap
6 momenteel teken je voor 10 jaar als ik me niet vergis, de kosten van het verbreken ken ik niet aangezien ik in 1999 begonnen ben en die regel er toen nog niet echt was (er waren toen ook geen prive firma's die concureerde he)
alles samengevat kan ik enkel zeggen da als ik vanaf nul zou herdoen ik terug hetzelfde zou doen, nog meer overtuigd dan dat ik nu ben omdat ik ook weet wat de andere kant is, kheb deels effe in prive gezeten voor totaal ander werk ik heb tijdens mijn vakantiejobs vroeger ook dingen gezien waarvan ik weet da ik ze nooit als vaste job wil doen, dat maakt beslissingen nemen iets gemakkelijker, dit gezegd zijnde wens ik u zeker het beste, hoop ik dat als je er voor gaat dat je mag slagen in al de examens die volgen en vooral geniet er van
2 de sfeer bepaald je zelf, niet de andere bepalen hoe fris en goed gezind je bent, werk aanstekelijk wees altijd vrolijk (zover da kan) en je bepaald mede de sfeer ter plaats zo denk ik er over, ik heb nog vroerg op antwerpen dam gezeten (dus voor de verhuis naar het noord) en kon nooit klagen over de sfeer.
3 die overgang is niet zo lastig op vlak van besturen is er niet super veel verschil, de uren liggen wel anders, de grote verschillen zitten vooral in de details, de voorbereiding om met passagierstrein te vertrekken zijn iets anders dan goederentreinen, vooral een kwestie van effe aanleren en gewoonte. bij een goederentrein ben je volledig baas over de trein bij passagierstrein heb je in meeste gevallen nog een treinbegeleider die ergens rondzwerft
4 mm de spoorweg is het leger niet he trouwens zolang je alles veilig doet is er nergens gevaar, veiligheid gaat voor regelmaaat hoor das ne regel waar ze allemaal voor buigen
5 tuurlijk is da lastig voor u bioklok die rare uren, maar er is maar 1 gouden regel zorg geregeld voor voldoende slaap
6 momenteel teken je voor 10 jaar als ik me niet vergis, de kosten van het verbreken ken ik niet aangezien ik in 1999 begonnen ben en die regel er toen nog niet echt was (er waren toen ook geen prive firma's die concureerde he)
alles samengevat kan ik enkel zeggen da als ik vanaf nul zou herdoen ik terug hetzelfde zou doen, nog meer overtuigd dan dat ik nu ben omdat ik ook weet wat de andere kant is, kheb deels effe in prive gezeten voor totaal ander werk ik heb tijdens mijn vakantiejobs vroeger ook dingen gezien waarvan ik weet da ik ze nooit als vaste job wil doen, dat maakt beslissingen nemen iets gemakkelijker, dit gezegd zijnde wens ik u zeker het beste, hoop ik dat als je er voor gaat dat je mag slagen in al de examens die volgen en vooral geniet er van
Re: vraagje voor de treinbestuurders hier
Als je dit op voorhand al nie ziet zitten zou ik toch maar andere job overwegen...ToniSimoni schreef: 5. en vooral: de onregelmatige werkuren. Rare uren maken mij niet uit, dat ben ik wel gewend, maar dat is dan mooi altijd vast hetzelfde raar uur. Is het niet ontzettend verneukend voor uw biologische klok/welzijn/gevoel/levensvreugde/whatever om elke dag op een ander uur op te staan? Maandag om 07u00 opstaan en bij wijze van spreken vrijdag op datzelfde uur uw bed in moeten? Ik kan mij niet voorstellen dat zoiets gezond is.
Dit soort 'werkritme' is inderdaad zwaar en nie al te gezond maar je krijgt ter compensatie dan ook veel vrije dagen hé.
Heb vorig jaar 185 dagen gewerkt...
Zou het zelf nog opnieuw doen..
Dan moet je nog weten dan ik nu al 3j in Antwerpen zit en in Brugge woon=3.5u verplaatsing elke dag..
Dit stond gisteren in de METRO (de enige deftige gazet ter wereld):
Dokters gaan slapend aan de slag
Londen Wie niet zijn hele professionele leven wil lopen geeuwen, kan maar beter geen dokter worden. Artsen komen van alle Britse werkenden het minst aan slapen toe, zo blijkt uit een onderzoek van hotelketen Travelodge. Meer dan één op de drie dokters gaat geregeld aan het werk met amper vier uut slaap achter de kiezen. De artsen slapen slecht door stress en omdat ze 's avonds laat eten. Andere 'vermoeiende beroepen' zijn: bedrijfsdirecteur, treinbestuurder, verpleger en ploegenwerker. Maar ook huisvrouwen prijken in de toptien. Aan de andere kant ven de schaal prijken de mechaniciens, die vaak 9 uur per nacht slapen.
Treinbestuurder zijn er dus ook bij, bij de topvijf. Ook niet moeilijk. Als iedereen ligt te maffen op de trein, zit hij aan het werken.
Dokters gaan slapend aan de slag
Londen Wie niet zijn hele professionele leven wil lopen geeuwen, kan maar beter geen dokter worden. Artsen komen van alle Britse werkenden het minst aan slapen toe, zo blijkt uit een onderzoek van hotelketen Travelodge. Meer dan één op de drie dokters gaat geregeld aan het werk met amper vier uut slaap achter de kiezen. De artsen slapen slecht door stress en omdat ze 's avonds laat eten. Andere 'vermoeiende beroepen' zijn: bedrijfsdirecteur, treinbestuurder, verpleger en ploegenwerker. Maar ook huisvrouwen prijken in de toptien. Aan de andere kant ven de schaal prijken de mechaniciens, die vaak 9 uur per nacht slapen.
Treinbestuurder zijn er dus ook bij, bij de topvijf. Ook niet moeilijk. Als iedereen ligt te maffen op de trein, zit hij aan het werken.