Federaal regeerakkoord 2025 - 2029

[Shrek]

Maar eigenlijk is de kern van het probleem toch het feit dat men er toch blijkbaar maar moeilijk in slaagt om op een grotendeels afgesloten netwerk niet alles perfect op tijd te laten rijden.
En ik snap wel dat er eens iets kan mislopen, waardoor een trein eens vertraging kan oplopen, maar ik heb toch al enkele decennia het idee dat dienstregelingn soms onmogelijke rijpaden gebruiken en dat men het ook maar normaal vindt dat een trein vertraging oploopt door het elfendertigste domme mankement dat al 10 jaar geleden verholpen had moeten worden.

Vertragingen (file) is iets dat je bij het ongeregelde wegverkeer kunt verwachten, maar bij spoorwegen zou dagelijk 99% stipt moeten rijden. En met stipt bedoelen normale mensen max 1 minuut te vroeg of te laat.
Als dat cijfer als totaal onrealistisch aanzien wordt, moet er toch eens nagedacht worden hoe men daar wél de norm van gemaakt kan worden.

Je denkfout zit in het woord afgesloten. Neen, het spoorwegnetwerk is helemaal niet grotendeels afgesloten. Integendeel, er zijn net honderden parameters waar er interactie is met de omgeving. Zo hebben het weer of het aantal idiote spoorlopers invloed op de rijtijden tussen haltes en beïnvloeden het aantal reizigers, fietsers en rolstoelen de halteringstijden. Al deze externe factoren zorgen voor een onzekerheid in de reële duurtijd van deze processen. Bij de opmaak van de dienstregeling moet je daar dan een tijdsduur opplakken die meestal zal gehaald worden. Het is dus een afweging tussen snelheid en betrouwbaarheid die moet gemaakt worden. Voor 99% zekerheid gaan is mogelijk, maar dan zit je met buffertijden die zo lang zijn dat het spoor totaal niet meer interessant is.
Het beste voorbeeld van deze externe factoren zagen we trouwens tijdens de pandemie. Zonder reizigers en met veel minder overweg-idioten op de baan steeg de stiptheid plots tot ongekende hoogten. Toen kwamen de mensen terug en gingen we weer naar de normale cijfers.

[pietje]

Maar eigenlijk is de kern van het probleem toch het feit dat men er toch blijkbaar maar moeilijk in slaagt om op een grotendeels afgesloten netwerk niet alles perfect op tijd te laten rijden.
En ik snap wel dat er eens iets kan mislopen, waardoor een trein eens vertraging kan oplopen, maar ik heb toch al enkele decennia het idee dat dienstregelingn soms onmogelijke rijpaden gebruiken en dat men het ook maar normaal vindt dat een trein vertraging oploopt door het elfendertigste domme mankement dat al 10 jaar geleden verholpen had moeten worden.

Vertragingen (file) is iets dat je bij het ongeregelde wegverkeer kunt verwachten, maar bij spoorwegen zou dagelijk 99% stipt moeten rijden. En met stipt bedoelen normale mensen max 1 minuut te vroeg of te laat.
Als dat cijfer als totaal onrealistisch aanzien wordt, moet er toch eens nagedacht worden hoe men daar wél de norm van gemaakt kan worden.

Je denkfout zit in het woord afgesloten. Neen, het spoorwegnetwerk is helemaal niet grotendeels afgesloten. Integendeel, er zijn net honderden parameters waar er interactie is met de omgeving. Zo hebben het weer of het aantal idiote spoorlopers invloed op de rijtijden tussen haltes en beïnvloeden het aantal reizigers, fietsers en rolstoelen de halteringstijden. Al deze externe factoren zorgen voor een onzekerheid in de reële duurtijd van deze processen. Bij de opmaak van de dienstregeling moet je daar dan een tijdsduur opplakken die meestal zal gehaald worden. Het is dus een afweging tussen snelheid en betrouwbaarheid die moet gemaakt worden. Voor 99% zekerheid gaan is mogelijk, maar dan zit je met buffertijden die zo lang zijn dat het spoor totaal niet meer interessant is.
Het beste voorbeeld van deze externe factoren zagen we trouwens tijdens de pandemie. Zonder reizigers en met veel minder overweg-idioten op de baan steeg de stiptheid plots tot ongekende hoogten. Toen kwamen de mensen terug en gingen we weer naar de normale cijfers.

Ik maak hier helemaal geen denkfout, die wordt vooral gemaakt door mensen die het normaal vinden dat 6 minuten eigenlijk geen vertraging is en die het normaal vinden dat er dan nog heel wat procenten van de treinen daaraan niet kunnen voldoen.

Het spoorwegnetwerk is dus wel grotendeels afgesloten, maar op een zodanig slechte manier dat sommigen het aanzien als niet afgesloten.
Met afgesloten wordt vooral bedoeld dat er op heel het spoorwegnetwerk eigenlijk geen enkele factor het verkeer zou mogen beïnvloeden. Zelfs hulpdiensten mogen nooit een gesloten overweg negeren dus het ontgaat mij waarom mensen die een gesloten overweg negeren eigenlijk achteraf nog steeds een rijbewijs blijken te hebben.

Je zal toch wel begrijpen dat zo'n situatie totaal anders is dan in het wegverkeer, waar zomaar vanuit alle richtingen mensen in het wilde weg kunnen beslissen op de weg op te rijden, over te steken, manoevres uit te voeren en dergelijke.
Dat zijn dingen die wettelijk en feitelijk gewoon kunnen en die voor anderen onvoorziene vertragingen kunnen veroorzaken.
Bij de spoorwegen kan en mag dat allemaal wettelijk gezien niet, maar wordt het als een vaststaand feit aanzien dat dit voor eeuwig en altijd zal gebeuren.

Dus spoorwegen beter beveiligen, zoals we bv met de HSL's doen en zorgen dat de wegcode op overwegen eindelijk eens gerespecteerd wordt, zouden al een goed begin zijn. Als dan nog eens de nonchalance bij de betrokken bedrijven omwille van voorspelbare defecten en onmogelijk te halen dienstregelingen ook eens aangepakt zou worden, zou het zomaar kunnen dat we Japanse stiptheden kunnen halen.