De laatste maanden kijk ik met meer aandacht dan voorheen als ik oudere foto’s van motorstellen onder ogen krijg. Daarbij heb ik een aantal foto’s gezien van motorstellen die al wél van dubbele koplampen zijn voorzien, maar die nog geen nabij de linker koplamp (“voor de kijkers rechts”) toegevoegde rustdoos hebben voor de grote kabel met de ronde steker (treinschakelingskabel cq stuurstroomkabel als ik het wel heb), terwijl ik nergens een foto heb gezien van een stel met al wel de rustdoos maar nog geen dubbele koplampen.
Mijn vermoeden is daarom dat het besluit om op het al bestaande materieel nieuwe dubbele koplampen te gaan aanbrengen van een oudere datum is dan de toevoeging van die rustdoos.
Dat houdt in dat men bij de bepaling of men horizontale of verticale koplampeenheden zou gaan aanbrengen oorspronkelijk tot op zeker hoogte nog de mogelijkheid had om horizontaal te kiezen, maar dat ze daarvoor dan op vrijwel alle bestaande stellen de twee houders voor losse eindseinen hadden moeten gaan verplaatsen (die gebruik je in normaal bedrijf wel niet, maar die zijn wel standaard voor als je de batterijspanning niet wilt of kunt gebruiken, òf verticaal, waarvoor die extra aanpassingen niet nodig waren. De pas later bepaalde plaats voor de rustdoos voor de niet in gebruik zijnde treinkabel lijkt daarop nog geen invloed gehad te hebben. Die had desnoods later ook nog wel wat lager onder een eventuele horizontale koplampeenheid gepast.
Bij de heel oude oerklassiekjes zat de eindseinhouder wel lager, maar daar zat dan weer een handgreep voor de rangeerder in de weg.
Dit in aanvulling op mijn andere argumenten die ik op 14 oktober al noemde.
Dus mijn vermoeden is: door de dubbele koplampen in verticale eenheden onder te brengen, vermeed men om de eindseinhouders en/of handgrepen te moeten gaan verplaatsen. Aangezien een los elektrisch treineindsein (zoals op goederentreinen gebruikelijk) door de ingebouwde accu een vrij zwaar ding is, moeten die eindseinhouders ook een stevig bevestigingspunt hebben. Op het gewicht van een rangeerder hoef ik dan niet nader in te gaan, aangezien die niet om mag vallen als hij een eindsein in ter hand neemt!
En gemotiveerd door de sneeuw van vorig weekend doe ik er nog een extra argumentje bij: aan de achterzijde van een rijdende trein heb je een enorme wervelstorm van lucht beladen met fijne stuifsneeuw, die de achterkant behoorlijk wit kan maken. Niet alleen tijdens de sneeuwval, maar zolang er losse of losgeraakte sneeuw op het ballastbed ligt. Bij een eindstation is het dan wel fijn als de warmte van de ontstoken rode lichten de erboven geplaatste witte lichten een beetje tegen dichtvriezen heeft kunnen beschermen. Dit zal wel niet een belangrijk punt van afweging geweest zijn, maar in die jaren sneeuwde het vaker dan tegenwoordig, en de witte lichten van de voordien gebruikelijke enkelvoudige lampen waren in die tijd nog de hele rit brandend (vooraan wit en achteraan met een schijf rood plastic ervoor geplaatst).
- Hier had de eindseinhouder verlengd moeten worden.jpg (15.43 KiB) 8447 keer bekeken
- Hier zat de verticale handgreep in de weg 2.jpg (52.71 KiB) 8447 keer bekeken
- Hier zat de verticale handgreep in de weg 3.jpg (59.83 KiB) 8447 keer bekeken
- verticaal lijkt logische keuze foto 1.jpg (32.16 KiB) 8447 keer bekeken
- verticaal lijkt logische keuze foto 2.jpg (12.21 KiB) 8447 keer bekeken
Zoekwerk op Google leerde me dat in elk geval de stellen 253, 255 en 268 dit ook hadden.
