Dag 1, dinsdag 3 augustus, Utrecht-Köln-Bad Schandau
3 augustus 2010 was het dan eindelijk zover: na veel voorbereiden, plannen, tickets boeken, opnieuw plannen en opnieuw tickets boeken gingen Jurre, Manuel, Wessel en ik op interrail. We hadden er allemaal zeer veel zin in. Om 16.30 verzamelden we op Utrecht Centraal. Vanaf daar zouden we met ICE 139 naar Keulen reizen. Nadat iedereen er was liepen we naar het vertrekspoor, spoor 11. Stipt kwam NsHispeed ICE 3M stel 4654 binnen rollen. Vanwege werkzaamheden bij Arnhem werd onze ICE vandaag (en t/m 22 augustus) omgeleid via Eindhoven-Venlo. Precies om 17.11 kwam de ICE in beweging en waren we vertrokkken voor een 3-uur durende rit. Het comfort van de ICE viel mij eerlijk gezegd erg tegen en ik was daarom blij dat ik in Keulen de ICE kom verlaten. Aankomst was 6 minuten te vroeg. In Keulen hebben we op ons gemak wat gegeten. Daarna gingen we kijken waar onze volgende trein, CNL 457, naar Bad Schandau zou vertrekken. Helaas was er een brand tussen Amsterdam en Utrecht en had de trein +100 minuten (de trein komt als CNL 437 van Amsterdam). Dus begon het wachten, en wachten en wachten… Uiteindelijk om 22.56 (90 minuten vertraging) kwam DB-loc 120 112 met de trein binnen in Keulen. Snel ingestapt en plaats genomen in de couchette-6, die we gelukkig voor ons 4en alleen hadden. Met 6en was veelste krap geweest. De nacht zeer slecht geslapen, slechts heel even tussen Bochum en Hannover. Na het rangeerwerk in Hannover weer in slaap gevallen en wakker geworden in Berlin. Daar werd zeer ruig gerangeerd, waardoor ik dus weer wakker werd. Gelukkig was de vertraging al met 60 minuten gereduceerd. Daarna weer proberen de slaap te vatten, wat af en toe wel even lukte…
Dag 2, woensdag 4 augustus, Bad Schandau-Dresden-Leipzig-Hannover-Hamburg-Berlin-Zürich
Om half 6 was iedereen wakker, dus hebben we ons opgefrist en het gisteravond gekochte ontbijt gegeten. Ondertussen trok een met dauw beslagen landschap aan ons voorbij. In Berlijn was de 120 in geruild voor een 371 van de Tsjechische spoorwegen. Onderweg hadden we nog wat oponthoud in het station van Großenhain Cott Bf, waarvoor was onduidelijk. Om 7.56, precies 20 minuten te laat, kwamen we dan aan in Bad Schandau. Prachtig geleden langs de Elbe, de spoorlijn gelegen langs deze rivier staat bekend om de prachtige Tsjechische locs. Zowel voor de EuroCity- als voor goederentreinen. We hadden daarom gekozen om in Königstein wat plaatjes te gaan maken van deze locs. Dus namen we de S-bahn richting Königstein. Aangekomen in Königstein, stonden we nog geen half uur te fotograferen of er kwam een dame van DB naar ons toe. We moesten stoppen met het fotograferen, want we hadden een vergunning nodig. Hier een plaatje die ik daar heb kunnen maken:
Dus zijn we daarna maar een station verder gegaan, naar Kurort Rathen. Daar hebben we een tijdje foto’s gemaakt. Eerlijk gezegd was het landschap daar mooier om te fotograferen. Hier 1 plaatje:
Om 11.51 zijn we weer in de S-bahn gestapt, richting Dresden. Daar zijn we overgestapt op ICE 1546. Deze trein namen we tot Leipzig. Ook in deze trein, een ICE-T7, viel het comfort erg tegen. In Leipzig zijn we weer overgestapt, nu voor een rit van 3 uur naar Hannover, met IC 2142, getrokken door loc 101 078. De rit naar Hannover was saai en het weer werd steeds slechter. Tijdens de rit maar wat bijgeslapen, omdat m’n oogjes toch wel wat zwaar waren van de weinig e slaap van afgelopen nacht. Aangekomen in Hannover zijn we overgestapt op IC 2370 naar Hamburg HBF. In Hamburg hebben we toen wat gegeten en zijn daarna weer naar het perron gelopen. We mikten nu op ICE 1107, welke gereden werd met Metropolitan rijtuigen. Maar toen begon het gedonder. De trein werd met 5 minuten vertraging voor gereden en met 10 minuten vertraging werd er vertrokken. Onderweg kregen we te horen dat we omgeleid zouden worden (reden onbekend) via Wittenberge en Stendal ipv de snelle lijn naar Berlijn te pakken. We zouden met ongeveer 30 tot 35 minuten vertraging aan gaan komen in Berlijn. We vreesden voor onze laatste overstap van de dag: 38 minuten in Berlijn op de CNL naar Zürich. We probeerden te zorgen dat ze de CNL tegen zouden houden. Ondanks het prima comfort van deze rijtuigen, zaten we geen van allen relaxed op onze stoelen. In Berlijn ging het er om spannen, de CNL zou wachten. Bij binnenkomst in Berlijn was er geen CNL te bekennen. Een blik op de CTA zorgde voor opluchting: de CNL moest nog vertrekken. Met een spurt van spoor 1 diep naar spoor 3 diep haalden we de CNL alsnog met gemak. Weer mochten we ons in een couchett-6 proppen. Maar dat maakte niks meer uit, we waren allang blij dat we de CNL gehaald hadden. Met dank aan het personeel van ICE 1107, die er voor gezorgd hebben dat we onze overstap nog gehaald hebben. Rond half 1 ben ik gaan slapen, was wel erg moe na deze dag…Dag 3, donderdag 5 augustus, Zurich-Geneve-Brig-Andermatt
Goed geslapen deze 2e nacht in de CNL, pas bij Basel werd ik wakker. In Basel werden 2 rijtuigen eraf gerangeerd, alsook de DB 101. Die werd vervangen door een Re4/4 van de SBB. Stipt kwamen we aan in Zurich, alwaar we geld gingen wisselen en inkopen doen voor deze dag. En dat was wel even schrikken, wat een prijzen daar in Zwitserland. Ik wist dat het levensonderhoud daar niet goedkoop is, maar dat het zo duur zou zijn… Om 10.04 zijn we weer in de trein gestapt, ICN 518 mocht ons vervoeren van Zürich naar Geneve. De ICN stellen vielen mij persoonlijk een beetje tegen. Ik had wel wat meer comfort verwacht voor zo’n trein. Tegen kwart voor 1 kwamen we aan in Geneve. Daar hebben we wat eten gekocht en daarna gewacht op EC 39 naar Milaan, welke wij tot Brig zouden nemen. Ruim van te voren werd ETR-610 treinstel 12 voor gerangeerd. We zijn toen ingestapt. We hadden ons in de comfortabele stoelen van deze trein gezet. Mooi optijd vertrokken we uit Brig. Comfort van de ETR-610 is goed, alleen de kantelbak inrichting is wat minder. Je wordt continu in elke bocht door de trein geslingerd. Ik was daarom blij dat ik in Brig de trein weer mocht verlaten. De andere jongens vonden het wel een goed ritje, maarja, smaken verschillen. In Brig stapten we over voor de laatste, 2 uur durende, etape van vandaag. Een rit met de Matterhorn-Gotthard bahn van Brig naar Andermatt.
Een smalspoorlijntje. En prachtig, dat is een ding wat zeker is. Ondanks dat het maar een kleine 70 kilometer rijden was, deed de trein er ruim 2 uur over. We hadden ons in de 1e klasse gezet, aangezien we toch een extra ticket moesten kopen (wel met 50% korting). De trein slingerde door de bergen en af en toe moest de tandrad er ook nog even aan te pas komen. We reden langs beken, waarvan het water eruit zag alsof je het zo kon opdrinken, heel zuiver.
De 2 uur in de trein gaan dan snel en voordat we het wisten waren we in Andermatt, waar we zouden overnachten. Aangekomen bij Hotel Bergidyll hebben we ingecheckt en zijn we naar onze kamer gegaan. Een zeer ruime kamer met balkon en prachtig uitzicht op de bergen. Nadat we onze spullen in de kamer hadden gezet, zijn we gaan kijken of we ergens wat konden eten. We kwamen bij een soort snell-imbiss, maar die was om half 7 al gesloten. Toen zijn we bij een café naar binnen gegaan en hebben we daar gegeten. Het smaakte prima en de prijs viel alleszins mee. Na het eten zijn we terug naar het hotel gegaan en hebben we ons gedoucht en op de kamer nog wat bezig gehouden, waarna we zijn gaan slapen. Dag 4, vrijdag 6 augustus, Andermatt-Göschenen-Arth-Goldau-Sankt Gallen-Bregenz-Innsbruck-Schwaz-Vomp
Rond 7 uur waren we wakker. Aangekleed en daarna aan het ontbijt, wat prima verzorgt was. Een goede start van de dag dus. Na het ontbijt zijn we bij de lokale supermarkt wat boodschappen gaan doen. Toen uitgecheckt en naar het station. Het weer was koud, nat en grijs. En dat zou de hele dag zo blijven ook. Voordat we weer in de trein gingen, hebben we nog even het aankomst en vertrek gefotografeerd een andere trein van de MGB.
Om 9.48 zijn we toen ingestapt in de trein naar Göschenen. Een ritje van een half uur. Helaas niet al te spectaculair, de trein rijdt driekwart van de trein in lawinegalerijen. Aangekomen in Göschenen zijn we met een korte overstap op IR 2276 verder gegaan. De trein reed met +10, maar er werd flink door gereden. Toch zou het er om spannen of we de overstap in Arth-Goldau (7 minuten de tijd hadden we daar)zouden gaan halen. Bij binnenkomst stond de trein er nog. Na een korte sprint hadden we de overstap gehaald, de trein had de aansluiting overgenomen. En zo vertrok deze trein met 3 minuten vertraging uit Arth-Goldau. Opnieuw reden we over een mooie lijn door de bergen, langs meren en kleine dorpjes. We zaten nu in de Sud-Ostbahn. Nog nooit van gehoord. Maar toch was het comfort wel redelijk.
Uitzicht uit de trein.Na een rit van bijna 2 uur stapten we tegen 13 uur in St. Gallen uit. In St. Gallen hadden we meer dan een uur overstap dus hadden we ons op een bankje in het station neer gezet en het treinverkeer daar maar eens zitten bekijken. We waren blij (op Wessel en Jurre na, die hadden wat zeer knappe dames zien lopen) dat we weer verder konden. Helaas hadden we een verkeerde keuze gemaakt om voor EC 195 te kiezen. Deze namen we tot Bregenz, maar de hele weg moesten we staan, omdat de trein om een vage reden maar 6 rijtuigen bij had, waarvan twee 1e klasse. In Bregenz hadden we overstap op de RailJet. De trein stond al klaar toen we aankwamen. Na nog wat proviant in te hebben geslagen zijn we in de trein gaan zitten. Het comfort is opzich goed, alleen jammer dat de stoelen niet verstelbaar zijn. Ondanks dat de Railjet voor 230 km/h geschikt is, lag de hele rit de snelheid tussen de 70-100 km/h, alleen voor Innsbruck werd heel even 160 km/h gereden. Na een uurtje of 2 kwamen we aan in Innsbruck. Daar hadden we een snelle overstap op de S-bahn. We zouden overnachten in Vomp, dus moesten we nog een stukje met de S-bahn naar Schwaz en daarna nog met de bus. Dit stelde niet zo veel voor, dus dat laat ik lekker achterwegen. Tegen kwart over 7 kwamen we aan bij het hotel. Tijdens het reserveren was er iets fout gegaan, waardoor het vrouwtje van het hotel dacht dat ik met een gezin kwam, terwijl we gewoon met 4 jongens kwamen. Door dit foutje kregen we wel een extra grote kamer met uitzicht op het spoor tussen Innsbruck en Jenbach. In de avond hebben we in het hotel gegeten, dat smaakte zeer goed en was ook niet duur. En de service was ook zeer goed, service met een lach. In Vomp hebben we het weekend door gebracht in Hotel Vomperhof. Hieronder een aantal foto’s die ik geschoten heb tijdens het spotten langs de baan.
Uitzicht vanuit het hotel
ÖBB Taurus in Innsbruck
Dag 5, maandag 9 augustus, Vomp-Schwaz-Rosenheim-München-Regensburg-Frankfurt-Basel-MulhouseNa een weekend lekker relaxed te hebben gedaan in Vomp was het vandaag weer lekker vroeg opstaan. Om kwart over 6 liep de wekker af, zodat we om kwart voor 7 aan het ontbijt zaten. Na het ontbijt de laatste spullen ingepakt en richting de bushalte gelopen, waar we om 7.46 de bus namen naar Schwaz. Om 8 uur zaten we in de trein, de stoptrein naar Rosenheim. Onderweg waren de eerste beginselen van de werkzaamheden aan de lijn Innsbruck-Jenbach al te zien, in 2012 willen ze een groot deel van de lijn ondergronds hebben. Hierdoor kregen we ook ietwat vertraging, maar dat werd ruimschoots goed gemaakt en we kwamen dus op tijd aan in Rosenheim, waar we met een snelle overstap in de RE naar München uit kwamen. We hadden een machinist in opleiding, wat wel te merken was, er werd tergend langzaam weg gereden uit de stations en de vertraging bij aankomst in München was daarom ook 5 minuten. Gelukkig hadden we in München genoeg tijd en dat was maar goed ook. De Adler Taurus van Arriva stond klaar met de trein naar Hof Hbf, van Alex. Deze trein zouden wij ook nemen. Maar omdat we tijd zat hadden, hebben we eerst even wat foto’s genomen van de loc met de trein en daarna zijn we ingestapt.
De trein zat bomvol, waardoor we onze rit tot Regensburg op het balkon moesten doen. Wat een *&$@# zooi, ik had zeer veel last van m’n rug toen we na bijna anderhalf uur in Regensburg aankwamen. In Regensburg werd de Taurus vervangen door een ER-20 van Arriva, de Taurus ging terug naar München met een leeg materieel rit. In Regensburg stapten we op de ICE naar Frankfurt, een ICE-T7. Dit was ICE 28 uit Wenen. De trein zat goed vol, maar gelukkig had ik gereserveerd. Een saaie rit naar Frankfurt volgde, de daarop volgende rit naar Basel ook. In een ICE-1 werd de rit afgelegd. Vanuit Basel volgde de laatste etappe van de dag: de TER200 naar Mulhouse. Via een vage weg, door een of andere vaag ex-douane hok en wat automatische schuifdeuren kwamen we uit bij de trein, getrokken door de sterke Sybic 26140. Een kort stukje naar Mulhouse, waar we overnachtten in het meest vervallen, vieze en slechtste hotel wat ik ooit gezien heb: Hotel Musee Gare. Blij dat het maar 1 nacht was, maar dat was eigenlijk ook al te veel. De buurt was ook slecht, er liepen veel lugubere figuren rond en dus zijn we de avond maar op de kamer gebleven, die ook niet al te best was. 1 rolluik was kapot, alle deuren schuurde over de grond en gingen dus slecht open, het toilet en de douche waren niet echt schoon en de bedden waren veelste krap voor 4 man. De nacht ook zeer slecht door gekomen.Dag 6, dinsdag 10 augustus, Mulhouse-Paris-Luxemburg-Brussel-Roosendaal
Vroeg gingen we weg bij het hotel. Nadat we met z’n 4en €90 armer waren (waren er €90 te veel) zijn we naar het station gegaan. 1 reisgenoot moest terug naar Friesland en nam een andere route. Die ging met de Jean Monet naar Brussel. Om 7.10 hebben we die op de trein gezet. Wij zouden een andere route gaan volgen. Onze trein werd 10 minuutjes later voor gereden. Nadat het rangeerlocje, welke de trein had gebracht, van de trein af was, kwam de loc ervoor die de trein zou trekken. We namen Corail Intercités naar Paris. Precies op tijd vertrokken we uit Mulhouse. We hadden ons gezet in een gedeclasseerd 1e klasse rijtuig. Het was een ‘hokjes-rijtuig’. We hadden een hele coupé voor ons zelf en dat bleef de hele rit ook zo. We reden door het soms zeer vlakke Franse landschap, temperatuur was alleen wat drukkend. Gelukkig kwam er voldoende koude lucht uit de ventilatie. Na 4 en een half uur comfortabel cruisen kwamen we aan in Paris Gare de l’est. Daar hadden we een zeer ruime overstap en dus hebben we wat gegeten in een tent nabij het station. Na een tijdje hadden we het wel gezien en zijn we terug naar het station gegaan. Daar hebben we wat treinbewegingen zitten kijken, voordat we verder gingen.
Iets voor tweeën werd bekend waar onze trein zou vertrekken: TGV 2827 naar Luxemburg vertrok van voie 8. Voor ons stond klaar Reseau Lacroix stel 550. We vertrokken op tijd uit Paris, maar door werken onderweg, hadden we in Metz 10 minuten vertraging. Van de HSL-rit heb ik vrij weinig mee gekregen, vanwege de slechte nacht was ik in slaap gevallen en werd pas vlakbij Metz weer wakker. Toch reed de TGV stevig door en kwamen we op tijd toe in Thionville. Daar waren wij genoodzaakt af te stappen, we hadden maar een reservering tot daar. In Thionville stapten we over op trein 90 naar Brussel. 15 minuten vertraging had de trein bij vetrek uit Thionville, dat werden er 20 toen we uit Luxemburg vertrokken. Toch kwamen we redelijk op tijd aan in Brussel Zuid, vertraging was 13 minuten. Ik heb toen snel wat eten gehaald en de andere 2 reisgenoten hadden nog even snel een enkeltje gekocht vanaf Roosendaal grens tegen interrail tarief. De IC B naar Nederland vertrok uitzonderlijk vanaf spoor 20 en reed met de stam I6/I10 rijtuigen. De trein reed niet verder dan Roosendaal door werken. Precies op tijd kwamen we aan in Roosendaal. Vanaf daar scheidden onze wegen: ik ging door naar Breda, terwijl de andere 2 richting Geldermalsen via Dordrecht respectivelijk Hilversum gingen. Mij resteerde nog een ritje met IC 3682 naar Breda in een V-IRM IV en een ritje met bus 123 naar m’n dorp, alwaar ik om 23.15 aankwam. Dag 6, donderdag 12 augustus, Breda-Den Bosch-Utrecht-Amersfoort-Osnabruck-Hamburg-Westerland (Sylt)
Na 2 nachtjes thuis te zijn geweest, ging ik donderdag 12 augustus weer weg voor deel 2 van mijn interrail. Deze keer alleen met Manuel. Ons eerste reisdoel was Westerland op het Waddeneiland Sylt. Dus lekker vroeg (lees: 6.48 de bus) weg, waarna ik met de treinen 13622, 3524 en 1727 om 9.05 in Amersfoort uit kwam. Daar zou ik IC 143 nemen richting Duitsland. Door een storing in het systeem voor de bestemmingsdisplays op de perrons, werd er continu omgeroepen waar welke trein zou vertrekken. Mijn IC kwam op spoor 1. Tijdens het instappen zag ik al dat er iemand mijn gereserveerde zitplaats aan het innemen was, die persoon mocht ik dus mooi weg sturen. Heerlijk is dat. Tot Osnabruck zou ik deze trein nemen. De trein had een kleine 3 minuten vertraging en dat zou tot Bad Bentheim eigenlijk niet veranderen. In Bad Bentheim was een stop van 15 minuten voorzien, hier wordt de NS loc vervangen door een loc van de DB. Mooi even de tijd om de beentjes te strekken op het perron en de locwissel te bekijken. Er kwam een 120 voor de trein in de plaats van de vertrouwde 1700. Deze werd naar een kopspoor gereden en die mocht wachten op de terugtrein naar Nederland. Doordat de locwissel snel klaar was, kon er stipt weer vertrokken worden. De trein was inmiddels flink vol gelopen en het was dus maar goed dat ik mijn zitplaats had gereserveerd. Stipt om 5 minuten over 12 kwam de IC dan aan in Osnabruck. Hier had ik 20 minuten overstaptijd op IC 2028 naar Hamburg. Intussen kreeg ik telefoon van Manuel: hij had zich verslapen en kon zodoende Bremen niet op tijd bereiken. Ik moest tot Westerland alleen reizen, hij kwam er achteraan. Met 7 minuten vertraging kwam IC 2028 het station binnen gestoven, met een forse remming kwam de trein tot stilstand. Na het vertreksignaal reed de trein stevig door en dat resulteerde erin dat de vertraging flink gereduceerd werd. Onderweg was ik in slaap gevallen, net voor Hamburg-Dammtor werd ik wakker. Hamburg Hbf was ik dus al voorbij en ik had daar moeten overstappen. Snel m’n spullen bijeen gepakt en uitgestapt op Dammtor. Snel op de vertrekstaten gekeken en die deden voor een opluchting zorgen bij mij. De IC die ik wilde nemen naar Westerland stopte ook op Dammtor. Zo stapte ik op een ander station dan gepland in IC 2170 naar Westerland, die er tot dan al een flinke reis op had zitten. De IC komt vanaf Frankfurt. Tot aan Niebull is de rit eigenlijk super saai, vanaf Niebull wordt het wel interessant. Na een tijdje gaat de trein dan via een dam over zee richting het eiland Sylt. En dat is toch een aparte ervaring. Je rijdt met je trein op zee, terwijl op zo’n 200 meter van de dam de grote zeeschepen varen. Om 18.04 kwam ik aan in Westerland, alwaar ik naar Haus Hellas liep, daar zouden we deze nacht overnachten. Toen ik het gevonden had, m’n spullen in de kamer achter gelaten en maar wat gaan eten. Om 19.15 stond ik op het station, Manuel zou zo arriveren met de NOB. Tijdens het wachten maar wat foto’s gemaakt van de autotreinen die tussen Westerland en Niebull rijden met treinschakeling BR218. Precies op tijd kwam Manuel aan en zo kon het 2e gedeelte alsnog beginnen. De avond rustig gedaan.
De geel-grijze ER20 van de NOB komt aan in Westerland.Dag 7, vrijdag 13 augustus, Westerland-Hamburg-Radbruch-Hamburg-Berlin-Lund
Na een goed en stevig ontbijt rond 9.15 weer op pad gegaan. Vandaag zouden we een relaxed dagje doen met wat treinspotten langs de drukke goederenas Hamburg-Hannover. Om 9.46 vertrokken we met IC 2311 uit Westerland naar Hamburg Harburg, alwaar we overstapten op een regionale trein van Metronom. En zo kwamen we iets na 2en uit in Radbruch. Daar hebben we de hele middag wat gefotografeerd. Hieronder een selectie van de treinen die er voorbij kwamen:
Om 18.44 zijn we terug gegaan naar Hamburg. Vlak voor Hamburg werd er nog een zwartrijder op de bon geslingerd. Door die actie hoefden wij onze tickets niet meer te laten zien. In Hamburg hebben we wat gegeten en zijn we om 20.06 in ICE 1107 (ja alweer) gestapt. Ook deze keer reed weer de set met 2x BR101 en Metropolitan rijtuigen. Deze keer reed de trein wel via de snelle lijn naar Berlin, alwaar we stipt aankwamen. In Berlin hadden we een flinke overstap (anderhalf uur) op de nachttrein naar Zweden. Op de valreep nog wat inkopen kunnen doen voor de volgende dag, alles ging sluiten. Om half 11 gingen we naar beneden en tot onze verbazing stond de nachttrein al klaar. Een korte treintje was het, met 2 zwarte couchette rijtuigen en 1 blauw zwart slaaprijtuig. In dat laatste rijtuig hadden wij 2 bedden gereserveerd. Tot aan Sassnitz Seehafen werd de tractie verzorgt door een loc die wat ver uit de buurt was: HGK loc 185 582. Mooi optijd vertrok de trein. Snel na Berlin ben ik al in slaap gevallen, dus dat gedeelte heb ik gemist.Dag 8, zaterdag 14 augustus, Lund-Kopenhagen-Fredericia-Hamburg
*BOENK* …er werd iets tegen onze trein aan gereden. Ik kijk naar buiten en zie dat we naast een longrails-trein stil staan. Maar als snel komt de trein in beweging. We worden van de boot af gereden. Even denk ik dat we fikse vertraging hebben, aangezien het al 7 uur is. Een kijkje in de Thomas Cook Timetable leerde dat we gewoon op tijd waren. We komen weer tot stilstand, maar niet voor lang, want we gaan weer achteruit. We worden stil gezet aan een perron. Aan de andere kant van het perron staat een zwarte loc te wachten. Ik hoor het een koppeling die los gegooid wordt. De zwarte loc naast ons komt in beweging. Een tijdje later: *BOENK*… het zwarte monster is tegen de trein gezet. Na 5 minuten komt de trein alweer in beweging. Deze keer maakten we serieuze snelheid. We zijn onderweg naar Lund. Onderweg stopten we nog een keer. Malmö Persborg Station. Een kleine voorstadhalte. Een korte stop, er stapt niemand uit. Vlak na vertrek komen we weer tot stilstand. We worden ingehaald door een paars, 2-delig treinstel. Daarna vervolgden we onze weg. Precies op tijd komen we aan in Lund, alwaar we uitstappen. Wat een bijzondere rit zeg…
Zo beleefde ik de rit met trein 210 van Berlin naar Lund. Apart is het om met trein en al op de boot te gaan. Zoals beschreven kwamen we precies op tijd aan in Lund. Daar het omlopen van de loc bekeken, totdat de loc vertrok met het materieel naar Malmö. De regen komt met bakken uit de lucht. Geen fijn welkom in Zweden. We kiezen een perron uit en gaan maar wat plaatjes maken. En opzich kwam er nog best wat leuk spul. Er schoven 3 cargo’s, 2 X2000’en en wat stoptreintjes. Het aantal Öresundtreinen heb ik niet geteld, die gaan toch om de 20 minuten.
Om 9.39 hebben wij ook zo’n Öresund genomen. Een uurtje later stapten we op Kopenhagen Central weer uit. Het weer was net zo slecht als in Zweden. In Kopenhagen maar wat foto’s geschoten tijdens het wachten op de Lyntog naar Fredericia. Deze kwam aanrijden met 2 DSB IC-3 dieselstellen. We hadden een plaats gevonden, werden we weer weg gestuurd. Nadat we de gehele trein hadden door gelopen, bleken alle, maar dan ook alle zitplaatsen waren gereserveerd. Dat werden dus 2 hele lange uren op het balkon. We waren beide dus blij dat we er in Fredericia uit konden. In Fredericia stapten we over op een ICE-TD naar Hamburg. Hier hadden we gelukkig wel een reservering. Net als de andere ICE’s viel het comfort mij tegen. In Hamburg hadden we een hotel geboekt, hotel Bremerhof. Na ingecheckt te hebben, zijn we wat gaan eten en nog snel wat boodschappen gedaan. Daarna op de kamer wat op internet gezeten.Dag 9, zondag 15 augustus, Hamburg-Keulen-Brussel-Brugge
We konden vanmorgen, vergeleken met de andere dagen, lekker uitslapen. De trein ging toch pas om 9.46. Een goed ontbijt, dus een goed begin van de dag. Rond 9.15 zijn we richting het station gelopen. Ruim op tijd dus. Helaas kreeg onze trein vertraging doordat de ICE naar Stuttgart voor moest met 40 minuten vertraging. Wij kregen hierdoor ook 8 minuten vertraging. Dat was nog wel te doen, totdat we zagen wat voor wagon we hadden: Een Bimz LINK En daar moesten we 4 uur op zitten. Aan de papiertjes onder de reserveringen te zien was dit niet standaard. Er was een hoop geschoven en gedaan. De 4 uur waren ook niet echt boeiend, Duitsland lijkt grotendeels op Friesland en dat is in Nederland. De 4 uren kropen voorbij en de vertraging werd ook niet ingelopen. Bij aankomst in Keulen was de vertraging al opgelopen naar 15 minuten. Gelukkig was de overstap in Keulen ruim, zodat we alsnog 40 minuten overhielden om de ICE naar Brussel te halen. Om de een of andere vage reden gingen we met de ICE 5 minuten te laat weg uit Keulen, maar deze vertraging was in Luik weer weg. Onderweg naar Brussel haalden we thv Nossegem haalden we de vertraagde IC Tongeren-Blankenberge/Knokke in. Dit betekende dat we geen half uur hoefden te wachten in Brussel op de IC-A. Met 12 minuten vertraging stapten we in de 2e ram M6’en. Onderweg werd er nog het een en ander afgereden. Des ondanks bereikten wij Brugge 20 minuten voor op planning. We zijn direct naar hotel ’t Keizershof gelopen. ’s Avonds in het centrum wat gegeten en op tijd naar bed gegaan, de volgende dag zouden we op tijd vertrekken voor de laatste reisdag.
Dag 10, maandag 16 augustus, Brugge-Lille-Paris-Lyon-Brussel-Brugge
Om 7 uur liep de wekker af, aankleden en naar het station. Bij de Panos wat ontbijt gehaald en de trein in. Om 7.34 vertrokken we met IC 807 naar Lille. De maandagochtend werd netjes opgestart en er waren tot 9 uur op de vertrekstaten geen vertragingen te bekennen. Ook wij kwamen keurig op tijd aan in Lille. Daar hadden we een uur overstap. Helaas was er op dit tijdstip geen zak te beleven op het station. Gelukkig werd onze TGV, een ex-Eurostar, 20 minuten voor vertrek al open gesteld. We stapten in en het leek alsof iedereen die deze trein zou nemen in hetzelfde rijtuig had gereserveerd als wij. Ons rijtuig zat dus goed vol. We vertrokken stipt uit Lille en al snel zaten we op de LGV. De Eurostars zitten zeer goed en het was ook jammer dat we in Paris Gare du Nord uit moesten stappen. We hebben daar lunch gehaald in de vorm van een vers belegd stokbroodje met ham en kaas. Daarna met RER D van 11.30 naar Melun tot Paris Gare de Lyon. Hier aangekomen hoopten we wat leuks te kunnen fotograferen maar dat viel heel hard tegen. Er was niks te beleven en we waren blij dat we onze TGV-RD in konden. In de trein de lunch gegeten en dat smaakte zeer goed. Op tijd vertrokken we naar Lyon. We passeerden Paris Gare de Bercy en het daarbij horende opstelterrein voor de TGV’s. Na een tijdje gingen we eindelijk de LGV op en kon de snelheid weer omhoog richting de 300 km/h. We arriveerden op tijd in Lyon. Hier stapten we binnen een half uur weer over op de TGV naar Brussel. De trein bestond uit 2 delen: een TGV Duplex voor Lille Europe en een TGV Reseau Lacroix voor Brussel. Vanzelfsprekend namen we plaats in de Reseau. We hadden een rit van 4 uur voor de boeg. Ik had het boek ‘de Treinreiziger’ van Christopher Portway er maar bij genomen en daarin begonnen met lezen. Een zeer mooi boek, zeer boeiend geschreven. En voordat ik het door had zaten we alweer rond Paris, deze keer sloegen we vlak voor Paris af richting Marne la Vallee. We zouden stoppen op Marne la Vallee, Charles de Gaulle en Haute Picardy. In Lille werden de treinen gesplitst. Onze TGV wisselde van rijrichting en ging richting Brussel, waar we om 19.30 aan kwamen. Na snel wat eten gehaald te hebben gingen we met de IC-A naar Brugge, alwaar onze laatste reisdag eindigde. De dag erop met de Go-pass naar huis, maar die rit stelde niet veel voor.
Ik heb me de afgelopen 2 weken zeer goed vermaakt, ik ben terug gekomen met niet minder dan 826 foto’s en totaal hebben we ruim 10700 kilometer afgelegd. Hopelijk vonden jullie het verslag leuk om te lezen en ik kijk uit naar jullie reacties.
