Dat is een wel heel erg nietszeggend stukje. Dat die 60/40 sleutel ter discussie moet is duidelijk. Ik veronderstel dat hier exploitatie ipv exploratie wordt bedoeld? Als er wordt gekeken naar opstappende reizigers kan je bijvoorbeeld kijken naar de lokale OV-verbindingen (Tec..), er zijn nu eenmaal minder mensen in het zuiden, met een andere bevolkingsspreiding. Moet je dan pleiten voor meer stations in Vlaanderen of het sluiten van stopplaatsen in Wallonië? Ik vind van niet. Qua personeelsverdeling kan je dat toch ook niet zo simpel zeggen? Wat is een 'Vlaams' personeelslid? Iemand op de Nederlandse taalrol, met z'n domicilie in het noorden of iemand die bij een depot in het noorden werkt? Hoeveel opdruklocs zijn er nodig in Vlaanderen? Wallonië heeft een wat hogere werkloosheid, dus als het goedkoper is om meer techniekers in Salzinnes of Kinkempois tewerk te stellen, waarom niet? Ik sta trouwens wel te kijken van de minder dan 1% Brusselse personeelsleden, is dat echt zo minimaal? Meer politieke holle frasen dan beargumenteerde cijfers dus. Geef gewoon die complete cijferboeken vrij.Retard schreef: Vlaanderen en Wallonië tellen ongeveer evenveel spoormannen, terwijl 65 procent van de reizigers opstapt in Vlaanderen. 'Een probleem' vindt Jef Van den Bergh (CD&V)
BRUSSEL De Belgische spoorwegen zijn het voorbeeld van uitstek van Belgsiche wafelijzerpolitiek. Voor de inversteringen in het spoor wordt als sinds jaar en dag een verdeelsleutel toegepast van 60 procent naar Vlaanderen en 40 procent naar Wallonië. "We pleiten al lang voor inversteringen op basis van objectieve criteria. Alleen al als we kijken naar het aantal reizigerskilometers zou Vlaanderen meer moeten krijgen, zegt parlementslid Jef Van den Bergh . Maar die 60/40 sleutel zit verankerd in het regeerakkoord en zal ook in het nieuwe inversteringsplan worden toegepast.
Maar ook in de exploratie-uitgaven, 1,3 miljard euro per jaar, zijn zaken scheefgetrokken. Dat blijkt uit de cijfers van 2009 die Van den Bergh op de kop kon tikken. "Als alle stations in Vlaanderen en Wallonië bekeken worden, bevindt iets minder dan de helft van de stations zich in Vlaanderen, terwijl daar 65 procent van de reizigers opstapt. Ook het personeel is niet proportioneel verdeeld. Vlaanderen telt 52 procent van het personeel en Wallonië 48 procent. "De financiële situatie van de groep is zo precair dat het eens gedaan moet zijn met kijken naar de regionale of zelfs personnelijke belangen. Alleen economische criteria mogen een rol spelen.
Dat vind ik nu eens ook. De NMBS is een Belgische maatschappij, en moet ook zo redeneren.
Retard: volgens mij werkt de NMBS als het archetype van een (de) Belgische maatschappij: heul veel politieke inmenging, grootse schuldenbergen en verlamd door vakbonden, toch?
Ik begrijp niet zo goed waarom stations worden voorgesteld onder een aparte entiteit: er is vervlechting met personeelsruimtes, omroepen, verhuur van verkoopruimtes, bewegwijzering, ... die moeten volcontinu in overleg met zowel de club die infrastructuur doet als de clubs die vervoer aanbieden. Dus heb je bij beide liaisons nodig en een molen om alles te verwerken. Breng dat compleet onder bij óf NMBS óf Infrabel (en niet zo halfslachtig met een verschil tussen grote en kleine haltes, gevels en perronranden). Spaar je weer enkele kaders uit.