De last gaat toch verder dan enkel maar dat ideologische hoor. Het ademt om te beginnen al niet prettig. Je kunt niet eten of drinken - of je moet die vod afzetten. Het verstoort de communicatie met anderen - je kunt elkaars gezegsuitdrukking niet zien, begrijpt elkaar slechter, vooral zeer vervelend voor mensen die iets minder goed horen. Brildragers hebben voortdurend last van beslagen glazen.
De trein is meer dan enkel een middel om mensen van A naar B te brengen. Om het met de woorden van de NMBS te zeggen:
De trein biedt een duurzame, veilige en comfortabele reiservaring voor iedereen. De trein is een sociaal netwerk op zich; het is een plaats waar alle mensen, die samen onze maatschappij vormen, samenkomen. Nu we geen mondmasker meer hoeven te dragen is er weer ruimte voor interactie en wordt het meest milieuvriendelijk vervoermiddel opnieuw het meest aangename. Dit brengt opnieuw een glimlach op onze gezichten en geeft ons nog meer energie om op een positieve manier onze toekomstplannen uit te werken en jullie reiservaring te verbeteren. Onderweg. Naar beter.
Hoe je het ook draait of keert, het verplicht verbergen van de helft van je gezicht, past gewoon niet in een dergelijke context en mag zéker niet de norm worden, hooguit een noodmaatregel. Bij mijn weten is een trein nog steeds geen ziekenhuis.