Afgelopen woensdag gingen we met het gezin naar Lille. En ik neem jullie graag ook even kort mee in onze treinavonturen.
De app toverde ons volgende route:
Mechelen (8u35) - Brussel-Zuid (9u05) IC 3129
Brussel-Zuid (9u13) - Doornik (10u15) IC1930
Doornik (10u22) - Lille Flandres (10u52) IC19922
Alleen leerde wat opzoekwerk ons dat die IC1930 heel vaak met grote vertraging rijdt, en de voorgestelde overstap in de maand februari nog maar 2 keer mogelijk was geweest. Dus kozen we toch maar voor wat meer zekerheid.
Zo namen we in Mechelen de IC4529 van 8u14 tot Brussel-Zuid. Door werken is de trein deze week beperkt tot Nijvel, en zijn de materieelomlopen ook aangepast. Maar deze trein rijdt met een 'voorziene' samenstelling: 8M6-rijtuigen en loc 1878 verzekeren de dienst. Het is vakantie, en bovendien woensdag, dus de trein is relatief rustig.
Deze vroegere trein, die bovendien stipt rijdt, laat ons toe om in Brussel-Zuid al de IC3230 richting Doornik te nemen. Die heeft bovendien enkele minuutjes vertraging. Het rijtuig eerste klasse wordt aangekondigd als derde rijtuig, maar het zal de ervaren treingebruikers niet verrassen dat deze aankondiging niet klopt. Zeer jammer dat "we" zelfs niet in staat zijn om die info correct te communiceren. (Het rijtuig eerste klasse was overigens het vierde rijtuig.) De treinbegeleider is zeer enthousiast bij zijn aankondigingen, dus we nemen de tickets al in de buurt, maar controle volgt er niet. Hij zal enkel twee maal op een drafje passeren. Op sommige delen van het parcours gaat het iets trager, maar uiteindelijk komen we met slechts een tweetal minuten vertraging aan in Doornik.
Op spoor 5 staat intussen al een Frans hybride treinstel klaar, om 30 minuten later de dienst naar Lille te verzekeren. Om de overgang voor de Belgische reizigers niet te zwaar te maken, staat het laatste rijtuig onder de graffiti.
Om 10u17 komt de IC1930 zowaar het station binnen. Vandaag was dus 1 van de zeldzame dagen dat de overstap mogelijk was. En er zijn toch wel degelijk heel wat overstappers, dus op die dagen dat de overstap niet gehaald wordt, moet het geen cadeau zijn om de rol van onderstationschef te hebben in Doornik.
Maar het wordt nog 'leuker' want de IC-trein uit Namen in vertraagd, en we moeten 8 minuten wachten om aansluiting te verzekeren! De Franse treinbegeleidster vindt dat niet zo leuk, want we horen haar zeggen dat dit de laatste trein van haar dienst is. Die 8 minuten worden daarna trouwens nog aangepast naar 10 minuten. Het wachten was ongetwijfeld de moeite waard, want er komen nog heel wat overstappers van de vertraagde IC uit Namen.
En dan vertrekken we eindelijk richting Frankrijk. Een tweetal reizigers is op zoek naar eerste klasse, maar zij zijn er aan voor de moeite: deze SNCF TER-stellen hebben enkel tweede klasse. En de Franse treinbegeleidster kan het feit dat het haar laatste trein is, van zich af zetten: tijdens de aankondiging zegt ze dat we "de best treinbestuurder" hebben, "iemand die onderweg zeker van onze vertraging iets kan afpitsen". En er volgt zowaar controle, met de glimlach! Jaja, op het hele traject Mechelen - Lille zal de enige controle gebeuren door de SNCF-treinbegeleidster. Het traject verloopt verder vlot. Iets te vlot misschien, want ik vergeet te kijken met hoeveel minuten vertraging we aankomen in Lille Flandres. Ik moet trouwens ook zeggen dat de trein goed gevuld was. In Lille kan je echt zeggen dat de trein leeg loopt.
Na een zes uur verkenning van Lille is het tijd voor de terugrit. En daarvoor gaan we richting Lille Europe, het andere station van Lille.
We hebben namelijk tickets voor de Eurostar.
Die staat gepland met vertrek om 17u32 en zou ons om 18u12 in Brussel-Zuid moeten afzetten. Toen ik de tickets boekte, was dit ingepland met een nieuw Eurostar-stel, maar enkele dagen geleden kreeg ik melding dat de gereserveerde plaatsen gewijzigd waren wegens het gebruik van een ander type trein, een gemoderniseerde 'oude' Eurostar dus.
Onze trein zal vertrekken van spoor 44. Dat klinkt spectaculair, maar in praktijk zijn er enkel 4 perronsporen in Lille Europe, allen met een nummer in de 40. Aan de roltrappen richting spoor 44 staat SNCF-personeel, die ons aanspreken om ons ticket te tonen. Maar wanneer ze zien dat we voor een Eurostar-trein komen, zijn ze nog maar weinig geïnteresseerd, en mogen we doorlopen. De 'echte' controle volgt nog wanneer we op het perron staan. Een veiligheidsagent die voor Eurostar werkt, komt onze tickets vragen. Die we uiteraard tonen. Meer dan een oppervlakkige controle volgt er niet. Ongetwijfeld zijn er mogelijkheden om grijs te rijden, maar zo zijn we uiteraard niet
Om 17u30 komt de Eurostar - inderdaad, een gemoderniseerde originele (E3205/3206) - het station binnen gereden. En enkele minuutjes later snellen we richting Brussel.
Ik kijk al uit naar het Nederlands van de Franse trainmanager tijdens de aankondigingen, maar we hebben pech (nu ja...). De trainmanagers zijn (waarschijnlijk) Brits, en het Nederlands van trainmanager Dave is meer dan behoorlijk.
Stipt op tijd komen we aan in Brussel-Zuid. Het duurt wel nog een tiental minuten voor we eindelijk in de hal van het station staan. Dan is het kiezen tussen ofwel de kou nog even trotseren en de (korte) IC richting Turnhout nemen (1MR75), of toch gaan voor de Benelux die al aan perron staat (maar ons een kleine 20 minuten later in Mechelen zal afzetten). We kiezen voor de Benelux met zijn ICR-rijtuigen, die de komende maanden ook op pensioen vertrekken. Na een Franse ticketcontrole ook een Nederlandse ticketcontrole? Neen, de NS-trainamangers passeren wel - en lijken serieuze lol te hebben (gelukkig dat er nog kan gelachen worden deze tijden waarin agressie naar het personeel actueler dan ooit is) - maar 'knippen' niet. Wel worden we stipt om 19u22 in Mechelen gedropt, en dat is vandaag de dag ook al een prestatie!
Tot zover deze Belgisch-Franse treinreis, met een snuifje Nederland
